föstudagur, 27. ágúst 2010

Síðunni lokað

Af persónulegum ástæðum þá hef ég ákveðið að blogga ekkert frá þessu ári hérna úti. Ég þakka öllum ættingjum, fjölskyldufólki og vinum sem voru að fylgjast með manni í gegnum þetta blogg á síðasta ári.


Árni Ragnarsson

sunnudagur, 9. maí 2010

Jason Smith - MVP of Portugal interview



Ég náði miklum meistara í viðtal nú á dögunum. Þetta er enginn annar en Jason Smith sem varð NCAA Two-time all American með UAH á sínum árum hér. Heiður sem mjög fáir ná og enn færri ná því tvisvar á sínum ferli í háskólaboltanum. Að auki varð hann MVP í efstu deild Portúgals þarsíðasta tímabil en hann hefur að auki spilað atvinnumennski í Tékklandi og nú síðast í Búlgaríu þar sem hann meiddist fyrir u.þ.b 6 mánuðum. Þess vegna er hann heima núna í endurhæfingu. Þess má geta að hann er nýbyrjaður að æfa aftur og mun því fara aftur út næsta vetur.

Þessi náungi er einn nettasti character sem ég hef kynnst á ævinni. Þetta er svona náungi sem ætti að vera gerð bíómynd um, en hann hefur þvílíkt killer attitute í boltanum og þar af leiðandi eitt mesta sjálfstraust sem finnst í heiminum. Hann er þekktur fyrir að hafa enga samvisku fyrir því að skjóta boltanum - sama hvað hver segir.
Aftur á móti er hann þekktur fyrir að hitta úr þessum skotum annað en mörg af þessum svartholum þarna úti. Þetta er án efa einn besti leikmaður sem hefur spilað fyrir skólann.

Jason hefur verið með Diabetis (Sykursýki) nánast alveg síðan hann fæddist. Það hefur ekki stoppað hann í að ná markmiðum sínum í íþróttum - Þannig shoutout til allra sem eru með sykursýki, það er ekki að fara að stoppa ykkur í neinu. Þess má geta að yngri bróðir hans, James Smith spilar með mér núna í UAH. Enjoy.

þriðjudagur, 4. maí 2010

4 Video



Hérna eru 4 video sem ég ákvað að uploada á youtube. Þau eru frá mismunandi tímum.

Hér er eitt úr spring break sem sýnir snilli míni í Surfi. Þarna var ég að mastera art surfsins á mínum fyrsti degi með brettinu. Í sannleika heimsins þá er þetta ein mín besta tilraun þennan daginn... getið ýmindað ykkur hin skiptin.

#2
Núna þessa helgi fór ég á Akon í Birmingham (Fjölmennasta borg Alabama). Ég fór með James Smith, Xavier Baldwin og Jason Smith, en þeir eru einmitt frá Birmingham. Jason Smith reddaði mér einhvernveginn frítt inn, en hann er alveg maðurinn í þessari umtöluðu borg. Þetta voru bestu "tónleikar" sem ég hef farið á... alveg vel klikkað stuff.



#3
Akon var alveg með þetta... ekki lengi að rífa sig úr að ofan. Bað svo alla gaurana um að rífa sig úr að ofan... maður var ekki lengi að kasta af sér bolnum.



#4
Alabamskar samræður um Spartacus. Bestu þætti ever made í þessum heimi. Ég setti þetta myndband inn aðallega vegna þess að þetta gefur ágætis mynd af því hversu fyndin Xavier Baldwin er, en maðurinn er alger snillingur. Ég á eftir að ná honum í allskonar öðruvísi gírum sem hann dettur í, en hérna erum við með sophisticated X sem reynir að sannfæra samherja sína um ágæti þáttanna. Ég reyndi að vera laumulegur að taka þetta upp en eftir smá stund held ég að allir hafi fattað hvað var í gangi. Þetta var tekið upp í matarboði fyrir utan heimili forseta UAH. P.S þetta myndband hefur ekkert fáranlega sick merkilegt í gangi, ólíkt öllu öðru sem gerist á þessu bloggi.

mánudagur, 26. apríl 2010

Get ready

(Þetta blogg er jafn mikil snilld og þetta hár)

Undirbúið ykkur, þann 13. maí næstkomandi mun ég mæta sjúklega tanaður á Keflavíkurflugvöll.

Byrjum á því mikilvægasta í fréttum.

#1 Tan
(Ef vel er athugað þá er ég þriðji tanaðasti leikmaður liðsins á myndinni)

Ég er orðin frekar tanaður. Ég er búin að taka svona 1 dag á viku á sundlaugarbakkanum, 2 ef ég er í stuði. Ég myndi eflaust sitja þarna oftar ef ekki væri fyrir margar æfingar (þar sem það er ekki sniðugt að sitja mikið í sólinni fyrir æfingar) og auðvitað skólavinnu. Ef ekki væri fyrir það þá væri ég líklega kominn vel inná Mexíkana levelið í tani, en það verður að bíða betri tíma. Ég tók smá myndband um daginn sem gefur ágætis mynd af því hvernig fílingur er að chilla þarna.




Það sem er merkilegt við að vera hérna er að það er svo stabílt gott veður hérna. Það er nánast heiðskýrt úti og 30+ stiga hiti hvern einasta dag.

Þrátt fyrir þetta frábæra veðurfar og ljúfa líf þá er ég samt sem áður mjög spenntur fyrir að koma heim til Íslands í sumar. Ég mun aðeins vera í rúma 2 mánuði heima þetta sumarið þar sem ég mun fara út snemma aftur til þess að æfa við frábærar aðstæður og flott tækifæri sem mér bauðst hérna í gegnum liðsfélaga minn, en ég segi ykkur kannski betur frá því seinna.

#2 Körfubolti
(Það er fáranlega gaman að spila körfubolta)

Mánudagur og Miðvikudagur = Individuals (Einstaklingsæfing)
Þarna æfum við í 4 manna hópum með 3 þjálfurum. Þetta eru alveg hrikalega erfiðar æfingar en að sama skapi alger snilld og maður er drillaður alveg í pönnu.

Sunnudagur, Þriðjudagur og Fimmtudagur = Physical.
Það var ráðin alger snilldar styrktarþjálfari inní prógrammið sem heitir Brian Utley. Ég er þvílíkt hrifin af því sem hann er að gera með okkur. Hann er basketball specific (sérhæfður körfubolta) styrktjarþjálfari sem hefur unnið við þetta í gegnum fjöldan allan af árum. Þetta er einstaklingsmiðað prógram þar sem hver og einn þarf að vinna í mismunandi hlutum. Þrátt fyrir það förum við í gegnum mikið af því sama í grunnhreyfingum og öðru, en það verður mjög spennandi að sjá hvað gerist með þetta.

(Þessi rós er alveg fáranlega falleg)

Þess má geta að við vorum teknir í próf fyrsta kvöldið sem hann mætti hingað þar sem við vorum látnir framkvæma allskonar hreyfingar sem mæla: Styrk, jafnvægi og liðleika. Þetta voru skrýtnar æfingar sem við áttum að gera, og féllu liðsfélagarnir hvað eftir annað í prófunum. Það voru aðeins 2 í liðinu sem fóru perfect í gegnum þetta og var ég auðvitað annar þeirra. Ég mun samt ekki fagna þangað til ég mun mælast með mesta sprengikraftinn.


Þess má kannski líka geta að ég er orðin 94 kg en í síðasta leik sem ég spilaði með FSu á Íslandi þá var ég rúm 85kg. Annars reyni ég yfirleitt að miða mig frekar við snerpu - sprengikraft og styrk frekar en einhverja þyngd. Núna hugsa eflaust margir að ég sé orðin eitthvað feitur enda í landi feita mannsins en svo er nú ekki. Hinsvegar vil ég ekki verða neitt þyngri eða massaðri enda legg ég áherslu á annað. Þannig ég reikna núna með að droppa eins og 2-3 kílóum fyrir næsta tímabil.
(Erum aðeins svalari en þessi gaur)

Pick-up og aukaæfingar
- Við spilum liðið saman nokkrum sinnum í viku pick-up.

- Auk þess erum búnir að vera að fara félagarnir sjálfir að æfa á hverjum degi þar sem ég fæ yfirleitt James Smith eða Xavier Baldwin til að fara með mér. Spilaði reyndar 1 on 1 við James Smith fyrr í mánuðnum sem endaði með því að ég lenti illa á löpp James og sneri mig. Þurfti að sitja út í 2 vikur en það er allt gott núna og maður komin á fullt aftur.

#3 Skóli
(Ég og snillingurinn Sheila Ray formaður skólastyrkja UAH)

Maður þarf alltaf að vera duglegur í skólanum hérna í UAH. Veit ekki hvort ég hef tekið það fram í þessu bloggi en skólinn er hæst rankaði public skólinn í Alabama, og er talin mjög erfiður hérna á USA mælikvarða. Hann var á top50 lista Princeton yfir bestu skóla USA. Ætla samt ekkert að vera að hype-a það eitthvað upp hvað hann er erfiður, efast um að t.d HÍ sé eitthvað auðveldari. Meðal kaninn getur auðvitað verið soldið duglegur að væla yfir hlutunum. En samt sem áður þarf alltaf að sinna skólanum hérna. Maður labbar ekkert í gegnum UAH án þess að þurfa að mæta í tíma, fylgjast með (ekki bara sofna í krullunum sínum eins og maður var þekktur fyrir hérna í gamla daga) og svo læra heima.

Ég er búin að þurfa að eyða miklum tíma í lærdóm í vetur sem hefur skilad ser a margan hatt.

Það var lokahóf íþróttamanna í skólanum um daginn þar sem allir íþróttamenn skólans komu saman í kvöldmat þar sem var gefið allskonar verðlaun. Þar á meðal fékk ég viðurkenningu sem "Silver scholar athlete" sem er gefið út fyrir nemendur með góðar einkunnir.

Fyrir áhugasama þá var að koma út loka highlight myndband af vetrinum hérna. Getið skoðað það hérna. Getið einnig smellt á það til að horfa á í nýjum glugga ef þetta kemur einhvað funky út í browsernum ykkar.



Ætla að enda á nokkrum basic staðreyndum:
- Lagið Snabby í krókudílalandi með Magga Mix er alger snilld.
- Lagið á sama stað með Friðrik Dór og Erp er fáranlega gott.
- Spartacus eru bestu þættir sem hafa verið gerðir frá upphafi heimsins.
- Ég er fallegasti körfuboltamaður Íslands.

Kveð í bili,
Árni Ragg

fimmtudagur, 1. apríl 2010

You got served!

(Næsta mynd sem ég fann af mér vera að hlægja)

Já það er rétt... Fyrsti Apríl.

Þegar ég skrifaði þetta blogg hugsaði ég: ,,Neiiii... þetta er alltof lélegt, það á engin eftir að falla fyrir þessu" - I was wrong.

Ég er með skrifleg sönnunargögn í gegnum facebook/msn/e-mail/comment uppá að hafa náð rúmlega 100 manns með þessu. Þetta grín fórsemsagt langt framúr mínum væntingum. Þannig ég þakka ykkur öllum yndislegu vinum mínum fyrir að hafa skemmt mér svona vel í gærkvöldi.

Ég ætla að gefa nokkrum mönnum verðlaun fyrir frammistöður sínar í að falla fyrir aprílgabbi.

(Emmi og Ingi hefðu verið alltof flottir í samningaviðræðum)

#1 Emil Þór Jóhannson - Ég var búin að ráða Emil Þór sem samningamann minn til þess að koma mér inní Snæfelsliðið í úrslitakeppninni. Ég náði Emma um 1 leytið að nóttu, til þess að hringja í Inga. Hann lofaði mér að hringja í Inga um fyrramálið, en vegna einhverra ástæðna þá ákvað hann að tala bara við Inga á æfingu. Æfingin var klukkan 6 en klukkan 4 var Emil því miður búin að fatta hvaða dagur var.

(Vésteinn var ekki alveg beint sáttur útí mína menn)

#2 Vésteinn Sveinsson - Vegna þess að ég og Vésteinn erum fáranlega tight vinir þá þorði ég að ganga lengra með þetta djók við hann en aðra. Ég átti persónulegar samræður við hann á msn þar sem Vésteinn var alveg brjálaður öðrum megin, á meðan ég grenjaði úr hlátri hinumegin. Setningar eins og: "Nei... nú er greinilega allt falt í þessum heimi" og allskonar bölvanir komu í samtalsglugga okkar frá honum. - En vegna þess að Vésteinn er töffari þá játaði hann sig sigraðan þegar ég sagði honum loksins frá því að þetta væri apríl gabb, og hann harðbannaði mér svo að taka þetta útaf síðunni.

(Afhverju talaði hann við Bárð áður en hann lét okkur í fjölskyldunni vita???)

#3 Pálmar Ragnarsson - Pálmar bróðir var kannski ekki lengi að fatta þetta, en þegar hann lýsti fyrir mér þessum 15 sekúndum sem hann trúði þessu, þá hreinlega dó ég úr hlátri. Hann sagðist hafa verið "ringlaður" og hefði fengið svima. "Afhverju talaði hann við Bárð áður en hann lét okkur vita" voru hugsanir sem hann skyldi bara ekki í.

#4 Pétur Guðmundsson - Það er mér sannur heiður að hafa náð að gabba 218 cm mann. En þessi fyrrverandi þjálfari minn og NBA leikmaður sendi mér frábært e-mail þar sem hann var búin að skipuleggja allt til þess að koma mér inní annan háskóla hérna. Sannarlega frábært framtak hjá honum og er ég stoltur að eiga svona góða að, en aftur á móti leið mér hálf óþægilega að hafa náð svo miklum meistara inní þetta apríl gabb og þá enn meira vegna góðmennsku hanns.

(Siggi Haff fær ekki hægt í grínið)

#5 Siggi Haff - Siggi Haff er ákveðin týpa sem maður bara veit að maður má reyna að gabba alvarlega, vegna þess að hann sjálfur er mjög mikið í gríninu. Ég átti gott spjall við Sigga um körfubolta, og tjáði ég honum að nú væri ég farin að hugsa um körfubolta á allt öðruvísi hátt, mig langaði bara að byrja uppá nýtt, fara í 2.deildina og byggja nýtt félag upp og sæi þess vegna Laugdæli sem fullkomin stað fyrir mín markmið. Ég sannfærði hann til að tala við þjálfara sinn og var Siggi ákveðin í að reyna sitt besta fyrir mína hönd.
Annars vona ég innilega að engin hafi tekið þessu of alvarlega og að allir sem féllu fyrir þessu geti tekið þessu sem léttu apríl gabbi.

Munið bara þetta; Árni Ragg er ekki að fara neitt... ég er Charger for life og þannig er það bara.

Don't hate the player... hate the game.

Loves

Á heimleið

Ég sá þetta ekki alveg koma. En vegna góðs gengis UAH í vetur þá bauðst þeim að fá high-profile recruit frá Texas inní liðið. Háskólaboltinn í USA er greinilega ekki jafn flottur og ég hélt, því til þess að geta boðið þessum gaur skólastyrk þá þurfti UAH að losa um minn.


Ég var kallaður á fund síðastliðin þriðjudag þar sem mér var tjáð að ég hefði staðið mig með prýði síðan ég kom hingað en vegna breyttra aðstæðna og kreppunar þá væru þeir ekki með lausan skólastyrk fyrir þennan ákveðna leikmann og þyrftu þess vegna að tosa í nokkra spotta.

Ég er bæði sár og svekktur. Mér líður í rauninni eins og ég hafi verið svikin, þar sem ég dúsaði hérna í heilt ár án þess að spila, gerði alla í kringum mig betri en er svo látin fara nánast alveg uppúr þurru. Ég kannaði NCAA reglurnar fyrir þessu og er víst lítið sem ég get gert.

Fyrst ég er ekki að fara að vera hérna næstu 3-4 árin þá sé ég engan tilgang fyrir því að klára skólaárið, sérstaklega í ljósi þess að ég er að taka áfanga sem ég fæ ekki einu sinni metna á Íslandi.

(Á leiðinni aftur heim, verð flottur í Fjölnisbúningnum næsta vetur)

En það þýðir ekki að væla það sem búið er, ný markmið taka við og ég er strax búin að heyra í nokkrum liðum heima á Íslandi. Ég átti gott spjall við Bárð Eyþórsson í gær og sé fátt sem kemur í veg fyrir að ég spili með mínu heimaliði Fjölni næsta vetur. Þar sem ég er í yfirburða besta formi lífs míns einmitt núna, þá mun ég líklega detta í eitt ákveðið lið í úrslitakeppni Iceland Express þetta tímabilið... Ég verð að viðurkenna að ég er hrikalega spenntur fyrir því. Show me the money er það eina sem ég hef að segja við liðin þarna úti.

Ég lendi á Keflavíkurflugvelli næstkomandi Laugardagskvöld en þeir sem þekkja mig vita að ég verð tilbúin til að spila strax á Sunnudeginum.

Þó þetta sé að vissu leyti mikil vonbrigði þá hlakka ég þvílíkt til að sjá alla heima!

Árni Ragnarsson

þriðjudagur, 23. mars 2010

Spring Break

(Mættur á ströndina... með tanið í lagi!)

Þar sem ég mátti ekki ferðast með körfuboltaliðinu í tournamentið (Úrslitakeppnina) vegna einhverja klikkaðra NCAA reglna, þá ákvað ég að fara til Miami í mínu spring break í staðinn.

(Margrét Ingþórsdóttir, Dísa Edwards, Mr. Pimpson, Margrét Albertsdóttir og Kristín Karlsdóttir)

Þar fór ég til Montgomery og hitti þar Dísu Edwards körfuboltastelpu úr Keflavík, Margréti Ingþórsdóttir markvörð úr Montevallo ásamt Margréti Albertsdóttur og Kristínu Karlsdóttur sem báðar spila fótbolta fyrir AUM, sem er staðsettur í Montgomery, Alabama.

Við keyrðum frá Montgomery til Miami sem er rúmlega 10-12 klukkustunda akstur. Það hljómar hrikalega langt en það kom á óvart hversu auðvelt og nett þetta var allt saman, enda stelpurnar allar drullunettar. Við fórum til Miami og gistum á Carlton Hotel, sem er staðsett alveg upp við ströndina (South Beach). Við vorum þar 5 í frekar litlu en kósý herbergi.

(Ekkert vesen... ekkert kjaftæði var sloganið sem echo-aði í gegnum ferðina hjá þessum)

Ég verð að viðurkenna að þar sem ég var í herbergi með 4 stelpum, þá var ég búin að undirbúa mig fyrir allt það drama sem myndi fylgja því. Ég ákvað að vera með tacticina: "Fara útí horn, ekki segja neitt og bíða þangað til það er búið" þegar dramað myndi byrja.

(Algerar topp gellur hérna á ferðinni)

Hinsvegar varð ég virkilega impressed eftir ferðina þegar áttaði mig á því að ekkert drama átti sér stað. Og þá erum við að tala um alveg núll drama, sem segir mikið um hversu nettar þessar stelpur eru. Eða eins og Erik Chaillot myndi orða það: "Þetta er bara eins og að chilla með heitum gaur!". Sannarlega classic setning frá Erik þegar hann reyndi einn daginn að lýsa fyrir mér hvað stelpan sem hann var að date-a væri nett. Kom ekki alveg út eins hann meinti þetta, en við skiljum öll hvað ég og Erik erum að tala um.

(Erik er mikill player... hér sést hann með verðlaun fyrir afrek sín í kvennamálum)

(Það var engin tími fyrir neitt chill kjaftæði í þessari ferð)

Við vorum þarna í rúmlega 8 daga. Vöknuðum fersk eldsnemma á morgnanna til þess að fara á ströndina að tana. (Ég kannski með aðeins minni metnað en stelpurnar). Ströndin var þvílíkt flott, sjórinn fallegur og fólkið vel yfir meðallagi í fegurð. Við tókum sundsprett (Einn þar sem ég kom allur blóðugur tilbaka), fórum í strandblak og mössuðum brimbrettin, en við fengum lánuð bretti frá fínustu gaurum þarna.

(Dísa Edwards sá um að strauja skyrturnar mínar)

Það var fleira fólk í ferðinni, þar sem Ásta æskuvinkona úr Rimaskóla var mætt þarna með Ingu og Helgu sem komu einmitt í heimsókn hingað til mín í Huntsville fyrir stuttu. Með þeim var einn gaur, sem var ekki venjulegur maður, heldur var þetta Gunnar sem verður að teljast mikill meistari.

(Í einhverju nettu rúmi á Nikki Beach club)

Ég hitti Gunnar fyrst á Nikki Beach club, sem er nettasti skemmtistaður sem ég hef farið á. Á staðnum voru fullt af rúmum, aðgengi að ströndinni, tryllt dansgólf og allskonar töffheit. Allavega, ég var með Gunna allt kvöldið án þess að taka eftir einhverju óeðlilegu. En þegar ég vaknaði svo snemma daginn eftirá þá voru komnar rúmlega 600 myndir inná facebook, langflestar af kvöldinu áður. Ég tók ekki einu sinni eftir því að maðurinn hefði verið með myndavél - klárlega bestu paparazzi skills sem ég hef á ævinni séð. Annars fær hann mikið props fyrir ferðina, en hann capturaði fullt af myndböndum og annari snilld í henni. Þar á meðal afmælisdans míns og Helgu Franklínsdóttur... sem má finna á facebook.

(Gunni að massa þetta inná Nikki Beach club)

Seinna komu svo 7 aðrir íslenskir fótboltastrákar frá AUM til okkar og var dans-crewið okkar því orðið ennþá nettara. Efast um að einhver dans-grúppa í Miami hafi átt break í okkur, en þarna leyndust algerir topp dansarar.

(Á þessari mynd má finna marga meistara)

(Eftir gott volleyball session)

Þar sem ég var mesta megnið af ferðinni með 7 stelpum, þá held ég að ég hafi fengið að kynnast öllum huzl aðferðum sem til eru í heiminum. Öllum gaurunum á Miami fannst eitthvað voða merkilegt að ég væri að hanga með 4-7 stelpum hvert sem ég færi, og vildu meina að ég væri eitthvað voðalega heppinn fyrir það. En það liggur samt frekar fyndinn miskilningur á bakvið það, því þessir gaurar vissu ekki hver ég væri... og vissu þess vegna ekki hvað stelpurnar voru ótrúlega heppnar að fá að hanga með mér.

Allavega... Á ströndinni/ferðinni mátti finna:

#1 Gaurana með brimbrettin sem létu stelpurnar prófa
#2 Gaurana sem mæta og nudda gellurnar
#3 Gaurana sem bjóða þeim í drykki og partý

#4 Gaurana sem mæta og tala um strippstaði
#5 Gaurana sem koma án þess að fara
#6 Gaura sem reyna að flexa sig í öllum mögulegum stellingum á meðan þeir tala við stelpurnar (lol)

#7 Mennina með peningana
#8 Helmyndarlega gaura frá Indlandi (lol)
#9 Brasilíska gaura sem treystu á persónuleikan, ekki yfirborðskenndu hlutina
#10 Gaurana sem voru líklega flæktir inní einhver mafíu mál í Miami heimi

Ég gæti líklega lengi talið áfram. En það var allavega úr nógu að moða fyrir stelpurnar í ferðinni, þar sem þær voru gríðarlega vinsælar.

Síðustu helgina komu svo tvær ofur körfuboltagellur frá Keflavík, þær Helga Jónsdóttir og Anna María Ævarsdóttir og var það ekki til þess að minnka vinsæld íslensku stelpnanna á ströndinni. Það var auðvitað bara gaman að fá þær en þeir sem þekkja þær vita væntanlega að þetta eru ofur hressar stelpur.

(Anna María Afmælisbarn mætti töff á ströndina)

Í lokin ætla ég að koma með nokkur random facts um hluti sem við gerðum í ferðinni:

#1 Urðum tanaðri
#2 Urðum þess vegna líka fallegri
#3 Fórum út að borða á hverju kvöldi á nettum veitingastöðum
#4 Tókum dance-battles... whaatup?!?
#5 Fórum í limmósínu (spell check)
#6 Tókum workout á ströndinni
#7 Fórum í strandblak
#8 Mössuðum tigermyndir (Og það geðveikar tiger myndir)

(Þetta er A-Klassa tiger mynd. Þvílíkt Passion hjá Önnu Maríu... og í heildina alveg glæsileg tilþrif)

(Fannst alltof lítið af bicep myndum búnar að vera í þessu bloggi)

(Úti að borða)

Annars þakka ég bara öllum fyrir þessa mögnuðu ferð. Hún verður allavega lengi í minnum höfð hjá mér...

Árni Ragnarsson